002. Występ

   Gdy znalazłam się na sali, pan dyrektor właśnie wygłaszał przemówienie, Oscar obracał w palcach pałeczkami, Alex przeszesywał palcami włosy, a Jacob rozmawiał z Mike'm, który manewrował zręcznie sprzętem dźwiękowym. Spojrzałam na zebrany na sali tłum. Jak na każdej szkolnej akademii, zmieściło się tu całe liceum , dyrekcja, znaczna część nauczycieli i jacyś nieznani mi ludzie. Łącznie około 500 osób. Dyrektor skończył przemówienie, rozległy się oklaski.
-Teraz zapraszamy na krótki koncert-zapowiedział i usunął się w kąt
Chwyciłam mikrofon i włączyłam go szybko. Rozległy się pierwsze dźwięki wydawane przez bas Alex'a. Następnie dołączył do niego Jacob..
-Mama take this badge from me. I can't use it anymore-zaczął melodyjnie Alex. Aż słyszałam ciche westchnięcia dziewczyn na widowni-It's getting dark too dark to see. Feels like I'm knockin' on heaven's door.
-Knock-knock-knockin' on heaven's door. Knock-knock-knockin' on heaven's door-zaintonowaliśmy razem. Rozległy się gromkie wiwaty i oklaski. Spojrzałam na niego i uśmiechnęłam się lekko. Odwzajemnił to. Oscar zaczął uderzać pałeczkami o bębny. Oprócz "Knockin On Heavens Door" z repertuaru Gun's N' Roses zagraliśmy jeszcze "Paradise City", potem "Circle" i "Till we die" Slipknot'a, "Where did you sleep last night", "Smells like teen spirit" i "Lake of fire" Nirvany, "Oh say, can you see?", "Sumertime Sadness" oraz "Video Games" Lany Del Rey, w czym te ostatnie 3 piosenki były moimi solówkami. Oprócz tego zarzuciliśmy jeszcze trochę AC/DC, Metallici, a nawet Lady Pank. Zakończyłam koncert kolejną piosenką Lany, tym razem "Bel Air".
-Gargoyles standing at the front of your gate. Trying to tell me to wait but I can’t wait to see you. So I run like a child to heaven’s door. I don’t wanna be bad I won’t cheat you no more-zaśpiewałam melodyjnie, przenosząc wzrok na znane mi twarze-Roses, Bel Air, take me there. I’ve been waiting to meet you. Palm trees in the light, I can see late at night. Darling, I’m waiting to greet you. Come to me baby.
Gdy skończyłam na chwilę zapadła cisza, a potem rozległy się gromkie oklaski. Tak żegnani opuściliśmy salę.